Minnertsga – Er was voor de winst van Minnertsga zaterdag een iets andere aanvliegroute nodig. In het cruciale duel tegen QVC kwam het geliefde spel van Minnertsga laat maar gelukkig net op tijd bovendrijven. Met dank o.a. aan het ‘cross-over voetbal’ van Jildert de Vries, hoewel dit veel inspanningen vergde van de beweeglijke speler. Het hele team jaagde net op tijd mee.

De eerste helft was tamelijk kleurloos. ,,Het was allemaal zo sloom, niet dat QVC zo gevaarlijk was, maar het liep niet zoals in de vorige wedstrijden’’, vond ook aanvoerder Enno Kingma. De kansjes waren klein en op één hand te tellen. Het dichtste bij was Roan-Hein Joostema. Hij wist net niet een voorzet bij tweede paal binnen te koppen. Ook Ydo Hoekstra deed daarachter zonder succes nog een poging.

(Foto: Jarco Kingma legt aan voor winnende doelpunt)

Was er dan zoveel veranderd dat het niet liep? Dat antwoord bleef wat in het midden hangen. Wel was het zo dat Jildert de Vries zich soms opwond over onnodige fouten die werden gemaakt. Hij zette ze scherp. ‘Dy’t de fout makket, moat sels better oplette!’, riep hij op een gegeven moment mensen tot de orde.
Zelf stond Jildert de Vries in de eerste helft ver van de aanval af, hij was op de linksback de aangewezen poortwachter van een van de gevaarlijkste spelers van QVC had trainer Ton Hartman hem geposteerd. Ydo Hoekstra stond ditmaal op de nummer zes-positie.

Meer vuur en daadkracht
Er was niet het veredelde spel van de topserie van Minnertsga (VVI, CVVO, Berlikum). Het liep in de eerste helft zoals gezegd niet op rolletjes, de opzet van de aanvallen verliep te traag
Gelukkig kwam er in de tweede wel meer vuur en daadkracht. Met dank aan de broers Kingma en de losgebroken Jildert de Vries, die zich cross-over over de as van het veld in de wedstrijd vocht, in tegenstelling tot Hidde de Vries, die als back liefst langs de lijn opkomt. Minnertsga stond bij rust met 0-1 achter door een kamikaze vrijetrap. De bal tolde ergens onder de zich omdraaiende en graaiende doelman door de goal in. En daarom jaagde Minnertsga op de gelijkmaker.
In de rust was er genoeg gesprekstof voor Ton Hartman. Jildert de Vries maakte er vooral in de tweede helft een uitdaging van om niet met lange charges langs de lijn, maar cross-over richting de as van het veld te spelen, waar hij in de tweede helft verscheidene malen opdook zelfs tot naast Roan-Hein Joostema, waarna vaak ook de combinaties weer kwamen, zoals in de vorige duels.
25 minuten voor het einde van het duel leverde dat pas de eerst echt vlekkeloos lopende en typerende Minnertsga-aanval op.

Wessel Bantema
Op dat moment stond ik naast Wessel Bantema ter hoogte van de rand strafschopgebied aan de noordkant van het veld (normaliter sta ik in de buurt van de dug-out van Minnertsga, om soms wat trainerspraat op te vangen, maar de technische staf van de pompeblêdenclub zat aan de rechterkant bij de verste dug-out, dat is dan echt veraf). In de tweede helft speelde Minnertsga richting kantine.

Minnertsga jaagde op de gelijkmaker o.a. door de genoemde impulsen van Jildert de Vries. Terug naar de actualiteit halverwege de tweede helft. ,,Goh wat in moaie oanfal’’, merkt Bantema op na die eerste geslaagde tikkietak aanval. Via de schijven Roan-Hein, Laurens Hoekstra, Jarco Kingma en Marten Bergsma, leek de eerste volledig geslaagde aanval, al uit te monden in een doelpunt. Er werd niet gescoord.

Scheids Borenga
Wessel Bantema was ook geïnteresseerd in de verrichtingen van scheidsrechter Jeen Borenga, zijn leermeester op het vlak van scheidsen. ‘Dat is myn coach en hy sjocht eksakt at de grins it goed docht of allinnich foar eigen klub flagget.’’
Borenga is een rechtvaardig man en trapt niet in grensrechters als die van Berlikum, een week eerder.
Sterker nog: bij de tweede perfecte aanval die Wessel en ik zien, gaat de bal erin. Jarco Kingma legt de bal bijna letterlijk bij de verste paal, waar Enno Kingma als de kippen bij is om de bal binnen te tikken, 1-1. De grensrechter steekt de vlag de lucht in, maar dat wordt terecht weggewoven door de superieure arbiter Borenga.

Minnertsga had nog 20 minuten de tijd om een winnende treffer binnen te werken. Maar schoonheidsfoutjes – zoals die vrije trap die niet naar voren richting de Kingma’s en Hoekstra werd geschoten, maar naar de back van Minnertsga – gaf QVC de ruimte om weer op te stomen. Gelukkig bleef dat zonder gevolgen. Eenmaal viel er bij een andere uitval nog een treffer van QVC, maar deze bal werd volgens de arbiter onder de hand van doelman Haarsma weggetrapt. Dus afgekeurd. Een andere maal schoot Mees Moerbeek de bal van de doellijn het veld weer in.

Beslissende aanvalsgolf
Daarna volgde de beslissende aanvalsgolf van Minnertsga. Op de een of andere wonderbaarlijke wijze wist Jildert de Vries hierbij een aanjagende functie op te eisen, al kwam hij van ver en werd hij eerder al een keer neergehaald.
Man van de match werd Jarco Kingma, met een assist en ruim vijf minuten voor het eindsignaal knalde hij na een fraaie actie, de winnende goal na een voorzet van Laurens Hoekstra: 2-1. Hij vertelde nog dat hij aanvankelijk niet bij de elf stond. ,,Toen Niels Jensma moest werken, mocht ik spelen.’’

‘De Kingma’s hebben zaterdag de meubelen gered voor Minnertsga en konden met alle leden van de selectie in figuurlijke zin op schouders gedragen de kantine in’. ,,It ging in stuk beter die tweede helft’’, vond Enno Kingma op z’n Bildts. Waren er nog verbeterpunten naast de eerste helft?: ‘zaterdag veel vrije trappen en corners, daar moet aan gewerkt worden. Ze waren tandeloos en leverden te weinig op.’

Minnertsga: Jeroen Haarsma; Hidde de Vries, Herre de Vries, Mees Moerbeek en Jildert de Vries; Marten Bergsma (Sjoerd Hendric Kerlien), Ydo Hoekstra, Roan-Hein Joostema; Laurens Hoekstra, Enno Kingma, Jarco Kingma.